W XVI-XVIII w. przymiotnik ciekawy oznaczał ‘skłonny do biegania, często, szybko biegający’, ‘szybki w biegu’. Słowo to, jak podaje Wiesław Boryś, pochodzi od  wielokrotnego czasownika ciekać, znaczącego ‘biegać’. „Tchórz ma nogi ciekawe!” – pisał
Sebastian Klonowic w XVI w. Skąd wzięło się współczesne znaczenie tego wyrazu? Pierwotne znaczenie słowa sugerowało, że ciekawy to często biegający – stąd też ‘biegający, by się czegoś dowiedzieć, poznać nowiny’, następnie ‘pragnący coś wiedzieć’, a potem – ‘interesujący się czymś’.